ماده ۲۳ پیمان‌نامه تاکید می‌کند که کشورها باید اطمینان حاصل کنند افراد معلول از حقوق برابر برای ازدواج، خانواده و روابط شخصی برخوردارند.



کشورها باید اطمینان حاصل کنند:‌





  • افراد دارای معلولیت تا زمانی که هر دو بخواهند از حقوق مساوی برای ازدواج و تشکیل خانواده برخوردار باشند.




  • افراد معلول حق تصمیم‌گیری در مورد این که چه زمانی صاحب فرزند و به چه تعداد شوند را داشته باشند و برخلاف میل خود عقیم نشوند.




  • افراد ناتوان در زمینه تولیدمثل و تنظیم خانواده آموزش ببینند و اطلاعات کسب کنند و باید برای درک این اطلاعات از دیگران کمک بگیرند.




  • کشورها در زمینه تربیت و پرورش کودکان افراد دارای معلولیت حمایت‌های لازم را فراهم خواهند آورد.




  • کودکان دارای معلولیت حق دارند از خانواده خود جدا نباشند. کشورها باید از کودکان معلول و خانواده های آنها حمایت کنند.




  • حقوق کودکان حرف اول را می‌زند.








  •      کشورها مطمئن خواهند شد که بچه‌ها برخلاف میل والدین از آنها جدا نشوند، مگر زمانی که قانون آن را مطابق با منافع عالیه کودک تشخیص دهد. کودکان را نباید صرفاً به این دلیل که آنها یا والدینشان دارای معلولیت هستند،‌ جدا کرد.

     





کانال تلگرامی کانون مدافعان حقوق بشر @DhrcIran